کد مطلب:50043 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

چرا در آيه ولايت كه در شأن امام علي(ع) مي باشد فعل ها بصورت جمع آمده؟

بله، درست است كه استعمال لفظ جمع «الذين» در مفرد، به اصطلاح خلاف ظاهر كلام است و بدون قرينه جايز نمي باشد، ولي به سبب قراين (شأن نزول هايي كه خود اهل سنت بيان كرده اند و رواياتي كه از طريق شيعه رسيده است) مي شود استعمال كرد. به جهت اين كه در خود ادبيات عرب مكرر ديده مي شود كه از مفرد به الفاظ جمع، تعبير آورده مي شود. در قرآن نيز طبق همين شيوه استعمال فوق در آيات متعددي مشاهده مي شود اهل سنت خودشان اين گونه استعمال ها را پذيرفته اند. آن موارد به شرح ذيل است: الف) كلمه نساءنا و انفسنا در آيه مباهله، بدون هيچ گونه شكي در وجود فاطمه زهرا(س) و علي(ع) به كار رفته است. ب ) در همين سوره مائده، آيه 52 گوينده اين جمله «{/Bيَقُولُونَ نَخْشي أَنْ تُصِيبَنا دائِرَةٌ{w8-12w}{I5:52I}/}» طبق بيان اهل سنت تنها شخص عبدالله ابي بوده است. ج ) همچنين در آيه اول سوره ممتحنه و آيه 8 سوره منافقون و 215 و 274 سوره بقره، تعبيراتي ديده مي شود كه عموماً به صورت جمع است ولي طبق آنچه در شأن نزول آنها آمده منظور يك فرد بوده است. اما اين كه به چه علت در اين مورد و امثال اينها استعمال فوق صورت مي گيرد مي توان به دو علت اشاره كرد: الف) از نظر عرف اين مطلب پذيرفته شده است كه وقتي مي خواهند حكمي را بيان كنند آن را در شكل كلي عرضه مي كنند. اگر چه مصداق آن به يك فرد منحصر بوده باشد. خداوند هم در بيان حكم ولايت مطابق با اين قاعده عمل كرده است. ب ) خداوند با اين شيوه مي خواهد نكته مهمي را هم افاده بكند و آن اين است كه ارزاني نمودن انواع كرامت هاي ديني از آن جمله ولايت به بعضي از مؤمنين علي(ع) در اثر تقدم و تفوقي است كه او در اخلاص و عمل بر ديگران پيدا نموده است، {V(علامه طباطبايي، محمد حسين، ترجمه تفسير الميزان، ج 6، ص 14)V} ازاين رو، آيه در مقام بيان اهميت موقعيت آن فرد و نقش مؤثري كه در اين كار داشته مي باشد. تا عظمت كار براي همه روشن گردد.